ÇOK SABIRSIZIZ AMA ÇOK
ÇOK SABIRSIZIZ AMA ÇOK
HİÇBİRŞEYE SABRIMIZ YOK !
ÇOCUK HEMEN OLSUN ,YARIN BÜYÜSÜN .
KİLO HEMEN YARINA VERİLSİN.
İŞTE BAŞARI YARIN OLSUN.
DÜN KAYIT OLDUM AJANSA ,BUGÜN MARKA YÜZÜ OLUNSUN .
HEMEN MESHUR OLAYIM.
ZENGİN ve ÜNLÜ OLAYIM .
YARIN PATRON OLUNSUN .
ÇOK PARA MÜMKÜNSE DÜNDEN OLMUŞ OLSUN.
Bir konuda emek vermek, o konuda çalışmak, ona zaman vermek , dayanmak, vazgeçmemek sabrını gösterme konusunda eksiğiz .
Ülkemizin sabır konusunda bir karne notu olsa kaç olurdu acaba?
İnsan değişirse toplum değişir,
Toplum değişirse Dünya değişir.
Sabır, dünya hayatında nefisle olan imtihanımız olabilir mi?
Günlerdir sorguluyorum aslında sabır ve saygı konusunu. Elbette söylenecek söz çok, verilecek örnek te …Sizleri de düşünmeye sevketmek istedim biraz olsun empati bir de…
En basit meseleler yüzünden aniden parlayarak ya kavgaya tutuşur; ya bağırmaya başlarız. Öfkesini dizginleyenlere ne mutlu. Beklemeye tahammülümüz yoktur.
Ne olacaksa bir an önce olsun, ne gelecekse bir an önce gelsin deriz. Bunun temelinde nefsin “elde etme, tatmin olma” duygusu yatar. Bir kere azdı mı durdurmak her kişinin değil, er kişinin harcıdır. Oysa nefsin bu sınır tanımayan arzuları hem kendi ruhumuza, hem bedenimize, hem de çoğu kere başkalarına zarar vermektedir.
Günümüzde insanlar sabrı unuttu. Hatta onu lüzumsuz buluyor. Her ne istiyorlarsa “Hemen, şimdi” olmalı diyorlar. Bunu bir hayat tarzı yapmışlar. Yaşadığımız çağın zihniyeti, hayat tarzı, haz ve hız üzerine kurulu.
Bu iki unsur sabrın düşmanıdır. İkisi de nefse hitabeder. Demek ki modern teknolojik hayat bizden sabrı alıp götürüyor.
